Déjà vu!

Afgelopen week stuur ik een mail naar mijn accountant en zeg iets als:”HELLUP! De BTW over juli is wel erg fors, mag ik dat niet later afdragen? Mijn arme banksaldo heeft al genoeg te lijden gehad onder de zomervakantie en het vakantiegeld”. Vervolgens belt hij mij op en zegt:”Ik heb een ‘déjà vu’ moment’. Exact dezelfde mail heb jij mij precies een jaar geleden ook gestuurd. En volgens mij het jaar daarvoor ook!”. Hij probeert me (wederom) uit te leggen dat de piek in het werk voorbij is, de lasten moeten betaald worden, we doen nieuwe inkopen, hebben geïnvesteerd in een nieuwe bus, bla,bla, bla…

Ongerust

Die uitleg helpt me niks. Ik ben niet gerust en nagel bijtend duik ik in de planning voor de komende periode. Wat loopt, wat is definitief, wat wordt er binnenkort gefactureerd? En opeens heb ikzelf ook een ‘déjà vu’. Inderdaad, vorig jaar deed ik precies het zelfde rond deze tijd. Toen was ik ook bang dat we in een dipje zouden belanden. En is dat gebeurd? Nee. Het jaar daarvoor dan? Nee, ook niet. Maar waarom dan weer die stress!?

Genoeg geluierd!

Niets is gewoon zeker. Ja, ik weet het, dan hadden we maar geen ondernemer moeten worden. En ja het gaat goed met CustomCamp, maar dat vinden we zeker niet vanzelfsprekend! De concurrentie neemt toe en het blijft gewoon bijzonder en niet voorspelbaar of mensen toch voor ons gaan kiezen. Begrijpelijk ook, je kiest niet zomaar voor de eerste beste camper op maat. Dus wat doe ik? Aan het werk! Nieuwe offertes maken, besprekingen plannen, naar de beurs in september, nieuwe folders, nog meer foto’s en het allerbelangrijkste; van steeds meer klanten ambassadeurs maken.  En dan maar zorgen dat de jongens in de werkplaats blij zijn als ze met de Kerstdagen toch nog een dagje vrij kunnen plannen :-).

Kortom; uit die luie vakantiestoel!

Jij ook Sjaak, de functie van waakhond is niet helemaal gelukt, nu mag je je gaan bewijzen als gastheer. 🙂