Zoals iedereen inmiddels wel weet wordt er keihard gewerkt aan onze Red Ranger, zodat hij op 21 september a.s. meegenomen kan worden naar de Camperbeurs in Hardenberg om daar z’n charmes in de strijd te gooien! Maar voordat het zover is moet er nog keihard gewerkt worden. Alles moet er immers tip top uit zien. Dus als er een deukje in de bumper zit, dan komt er een nieuwe bumper op, als er een kras op de gordelkap zit, dan wordt deze vervangen. Kortom; hij wordt serieus gepimpt! Maar nou kwamen we er vorige week achter dat het ‘schuifje’ van de schuifdeur spoorloos was. De Opel dealer wist ons te vertellen dat we een complete nieuwe kap voor de schuifdeur moesten bestellen en dat ging niet over een paar tientjes. Doodzonde, want we hadden alleen maar dat schuifje nodig. Dus toen maar een aantal auto sloperijen gebeld. Helaas stonden de Opel Vivaro’s niet in rijen opgesteld, maar uiteindelijk toch iemand gevonden die dacht ons wel te kunnen helpen.

Dus ik er op af! M’n hoge hakken maar even verruild voor platte stappers, kortom; goed voorbereid! 🙂 Aangekomen bij het auto kerkhof was ik toch wel even onder de indruk. Jemig, wat een enorm veld vol met autowrakken! Die hadden geen parkeerpaaltjes geraakt, maar waren echt vreselijk toegetakeld. Bij het meerendeel was de neus compleet weggeslagen en de nodige daken waren met bruut geweld uitgezaagd. Niet echt een vrolijk beeld. Op dit plaatje na dan!

 Maar goed, ik had een missie en moest op zoek naar een Opel Vivaro. Natuurlijk stonden deze helemaal achterop het veld. En de juiste auto vinden was zo makkelijk nog niet, want zonder neus en ontbrekende achterdeuren vond ik het nog een hele klus om te bepalen of ik bij de goede bus aangekomen was. Na de nodige auto’s gecheckt te hebben en aangevallen te zijn geweest door tig spinnen had ik mijn doel bereikt en de bus gevonden die het gezochte schuifje had. Dus trots en opgelucht loop ik weer helemaal terug naar het sloopbedrijf en vertel dat mijn missie is geslaagd. “Waar heeft u het onderdeel dan?”. Ik:”In de auto natuurlijk!”. De man:”Had u dat niet gelijk mee kunnen nemen, nu moet u weer terug om het te demonteren”. Ik:”Te wat? Hoe ziet u dat voor zich?”. De man:”Heeft u geen gereedschap bij u?”. Ik werp een blik in mijn handtas, overweeg of ik mijn nagelvijl zal laten zien, maar beken vervolgens dat ik ‘mijn gereedschapskoffer’ thuis heb gelaten.

Gelukkig wierp iemand zich op en ging met mij het veld in op zoek naar het onderdeel. En natuurlijk wist ik niet meer welke auto het was, want tja, rijen met bussen zonder neus lijken wel verdacht veel op elkaar. Maar gelukkig was de man voor een verdienste van uiteindelijk € 2,– erg geduldig en vriendelijk. Dus iedereen die ooit een onderdeel zoekt, zal ik dan ook zeker aanraden een bezoekje te brengen in Albergen bij Autobedrijf Broekhuis. 🙂

En zo zijn we weer een stap verder bij het verwenzenlijken van een prachtige droomcamper, inmiddels beter bekend als de ‘Red Ranger’.